A Girl at my door/Korea/July Jung /119’/2014
உலக சினிமா என்று பேச ஆரம்பித்தால், அதில் தென்கொரிய படங்கள் பற்றிய பேச்சு
எழாமல் இருக்காது. வாயில் நுழையாத தென்கொரிய இயக்குனர்கள் பெயரை
மனப்பாடமாக ஒப்பிக்கும் திரைப்பட வெறியர்கள் நம்மூரில் உண்டு என்றால்,
அதில் ஆச்சரியப்பட ஒன்றுமில்லை. அப்படிப்பட்ட கொரியாவில் அவர்களுக்கே
உரித்தான விறுவிறுப்பில் 2014-ல் வெளிவந்திருக்கும் மற்றொரு படம்தான் A
Girl at My Door.
காவல்துறையின் இடமாற்றத்தால் ஒரு கடலோர கிராமத்திற்கு டிரான்ஸ்பர்
வாங்கிகொண்டு வருகிறாள் நம் கதையின் நாயகி. வந்த இடத்தில் ஒரு சிறுமியை
அவளது தந்தையும் பாட்டியும் துரத்தி துரத்தி அடிப்பதை ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட
முறை அவளால் காண முடிகிறது. பொறுப்பான காவல் அதிகாரியாக அதை தட்டிக்
கேட்க, அவளிடமே வந்து தஞ்சம் அடைகிறாள் அந்த சிறுமி.
முதலில் அதை
மறுத்தாலும் அந்தச் சிறுமியின் மீதுள்ள பரிதாபத்தால் அவளை தன் வீட்டில்
தங்க அனுமதிக்கிறாள் நாயகி. இதன்பின் அவள் எதிகொள்ளும் திருப்பங்கள்தான்
விறுவிறுப்பான திரைக்கதை.
கொரியப் படங்களுக்கே உண்டான அந்த மர்மமான சூழல் இந்தப் படத்திலும் உண்டு
(உ.ம்: Memories of Murder [2003], Mother [2009]). அதுவே திரைக்கதையின்
சுவாரசியத்திற்கு வலு சேர்க்கிறது. படத்தின் ஆரம்பம் முதல் "யார் இந்த
சிறுமி? இவளை நம்பலாமா? இதில் யார் நல்லவங்க? யார் கெட்டவங்க?" என்ற பல
கேள்வி நம்முள் எழ, அதுவே நம்மை படம் நெடுக ஒன்றவைக்கிறது. "எனக்கு
விறுவிறுப்புதான் முக்கியம்" என்கிறவர் நீங்கள் என்றால், தவறவே விடக்கூடாத
திரைப்படம் இது.
Two days, One night / Belgium/ Dominique Deruddere/ 95’/ 2014
ஹாலிவுட் படம் பார்ப்பவர்களுக்கு Marion Cotillard என்ற பெயர் பரிச்சயமாகி
இருக்கும். அதிலும் Inception, Dark Knight Rises போன்ற படங்களில் சுலபமாக
அடையாளம் காணக் கூடிய நடிகை. ஆனால், அவர் நடிப்பில் ஓர் உச்சத்துக்கே
சென்றது 2007-ல் வெளியான La Vie en Rose என்ற பிரெஞ்சு படத்தில். பிரபல
பிரெஞ்சு பாடகி Edith Piaf வாழ்க்கை வரலாற்றை மையமாகக் கொண்ட அந்தப்
படத்தில் தன் அசத்தலான நடிப்பால் Edith Piaf-ஐ நம் கண்முன்
நிறுத்தியிருப்பார் Marion Cotillard. அந்த வரிசையில் தன் நடிப்பால் தூக்கி
நிறுத்தியிருக்கும் மற்றொரு French/Belgium படம்தான் 2014-ல் வெளியான Two
Days, One Night.
உடல்நிலை குறைவால் வேலையிலிருந்து விடுப்பு எடுத்திருக்கும் நாயகி,
குடும்பச் சூழ்நிலையால் மறுபடியும் வேலையில் உடனே சேர வேண்டிய கட்டாயம்.
ஆனால், தான் வேலையில் சேர, தன் சக ஊழியர்களிடம் ஓர் உதவியை நாட வேண்டும்.
அதுவும் சனி, ஞாயிறு என்ற இரண்டே நாட்களில். அந்த உதவியை இவளுக்காக
மற்றவர்கள் செய்ய முற்பட்டாலும், அவர்களின் குடும்ப சூழ்நிலையால் அதைச்
செய்ய அவர்களுக்குள் ஒரு தயக்கம். அப்படி என்ன பொல்லாத உதவி? எத்தனை பேர்
அதை செய்தார்கள்? அவளுக்கு வேலை கிடைத்ததா? என்பதுதான் 90 நிமிடங்களில்
நமக்கு கூறப்படும் படத்தின் சுவாரசியமான திரைக்கதை.
Marion Cotillard மட்டுமல்லாது அவரின் கணவாக வருபவர், சக ஊழியர்களாக
வருபவர்கள் என அனைவரும் அத்தனை இயல்பான நடிப்பால் நம் மனதில்
தங்குகிறார்கள். ஒரு மென்மையான வாழ்கையை காணவேண்டும் என்றால் இது
உங்களுக்கான ஒரு உலக சினிமா. 2014 கான்ஸில் தங்கப்பனை (Palme d'Or)
விருதுக்காக படத்தின் இயக்குனர்களான Jean-Pierre Dardenne மற்றும் Luc
Dardenne பரிந்துரைக்கப்பட்டார்கள். (நாம் அறிந்த Coen Brothers, Nolan
Brothers போல உலக சினிமாவில் தனக்கென ஓர் இடத்தை தக்கவைத்துக்
கொண்டிருக்கும் குறிப்பிடத்தக்க 'சகோதர' இயக்குனர்கள் இவர்கள்).
நன்றி - த இந்து
சினிமா ஆர்வலர் வைஷ்ணவ் சங்கீத் வலைதளம்: