1,குரங்கு கைல பூ மாலை
2 திகிலோடு விளையாடு
3 இதுதாண்டா போலீஸ் ( தெலுங்கு டப்)
4 ART OF LOVE (KAMASUTRA-2)
5 மோனிகா ஹவுஸ்
6 MALGUDY DAYS ( malaiyalam)
7 WAZIR (hindi) # 8/1/2016
1,குரங்கு கைல பூ மாலை
தான் உயிராக நினைத்த காதலி தன்னை ஏமாற்றியதால், மனம் போனபோக்கில் வாழும் ஒருவன், தன் வலையில் சிக்கும் எல்லாப் பெண்களையும் காதலிப்பது போல்
நடித்து தன் ஆசைக்கு பயன்படுத்திக்கொள்கிறான். மற்றொருவன் ஒரே பெண்ணை தீவிரமா காதலித்து அவளையே திருமணம் செய்யநினைக்கிறான். முறைமாமன் ஒருவன்
தன் முறை பெண்ணை திருமணம் செய்தே தீருவேன் என்று அடாவடி பண்ணுகிறான். இன்னொருவன் தனக்கு திருமணமே வேண்டாம், ஆனால் தன்னோட டைம் பாஸ்க்கு
தினமும் ஒரு புதிய பெண் வேண்டும் என்று தேடி அலைகிறான். இந்த நான்கு பேர்களிடம் பல இடங்களில் சிக்கி தவிக்கும் ஒரே கதாபாத்திரம் தான் நம்ம கதையின் நாயகிங்க,
இப்படி இவன்களிடம் சிக்கி தவிக்கும் இந்த பெண்ணின் நிலைமை என்ன? இதுபோல விதவிதமான மனநிலை கொண்ட இவன்களின் நிலை என்ன? இதுதாங்க....
நம்ம “குரங்கு கைல பூ மாலை”
2 திகிலோடு விளையாடு
3 இதுதாண்டா போலீஸ் ( தெலுங்கு டப்)
பெரிய தமிழ்ப் படங்கள் ரிலீஸ் ஆகாத காலகட்டத்தில் டப்பிங் படங்கள்தான் இன்றைக்கு தியேட்டர் சீட்டுகளை நிறைக்கின்றன. நேரடிப் படங்களில் இல்லாத லாபம், டப்பிங் படங்களில் உத்தரவாதமாகக் கிடைக்கிறது என்பதால் வாரத்துக்கு ஒரு படம் என்கிற அளவில் தெலுங்கிலிருந்தோ, இந்தியிலிருந்தோ இறக்குமதி ரெகுலராக நடக்கிறது.
அவ்வகையில் தெலுங்குப் படங்களை தமிழில் டப்பிங் செய்து வெளியிடுவதில் முன்னணியில் இருக்கும் நிறுவனம் பத்ரகாளி பிலிம்ஸ். சமீபத்தில் ‘செல்வந்தன்’, ‘புரூஸ்லீ’ ஆகிய படங்களை இந்நிறுவனம் வெளியிட்டு தமிழக தியேட்டர்கள் நன்கு கல்லா கட்டின. டப்பிங் படங்கள் மூலமாக மகேஷ்பாபுவுக்கு தமிழர்கள் மத்தியில் கிடைத்திருக்கும் நட்சத்திர அந்தஸ்தை மனதில் கொண்டு, அவர் நடித்த படங்களை வரிசையாக வெளியிட்டு வருகிறார்கள். அடுத்து தெலுங்கில் ‘ஆகடு’ என்கிற பெயரில் அவர் நடிப்பில் வெளிவந்த படம் ‘இதுதாண்டா போலீஸ்’ என்கிற பெயரில் தயாராகி இருக்கிறது. இருபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு டாக்டர் ராஜசேகரின் படம் ஒன்றும் இதே பெயரில் டப் ஆகி தமிழில் வெள்ளிவிழா கொண்டாடியது நினைவிருக்கலாம்.
5 மோனிகா ஹவுஸ்
6 MALGUDY DAYS ( malaiyalam)-Malgudi Days, the latest Malayalam release this week in Mollywood. The flick has been in news for a while mainly due to its title that evokes great nostalgic feeling in us and the unique thing that a director trio is behind the making of this film, probably for the first time in India. The flick has been directed and written by 3 siblings Visakh, Vivek and Vinod. Anoop Menon and Bhama playing the male and female lead in this along with two child artists who plays the central characters in the movie. The flick had been financed by V company.
The plot revolves around two children named Milan Joseph (Vishal) and Athena (Janaki). Athena lost her father in an accident when he was drowned in sea while playing with his daughter. That affects the child in a big way and she suffers a mental shock because of it. Then she was admitted in a school named Malgudi as per the advice of one of her mother’s friend. There she meets a boy named Milan and they become good friends. Once while they were playing, their ball went to a forest kind of area and when they follows the ball, they find the character played by Anoop Menon named Zephan who is badly injured. They helps him and from there the story takes a turn by focusing the life of Anoop Menon’s character in which he tells them how he happened to be in that condition and later on an incident that happens in the life of the children.
It has to say that the real life incident that happened in Nagaland way back in 1992 is presented by the director trio with utmost honesty. The screenplay was intense and the narration was engaging. It never made the audience yawn inside the cinema hall while keeping the emotional intensity of the plot. Anil Nair’s DOP was superb and was the real highlight of the film. Editing was decent but it may be great if a bit more precise at some points.
On performance side, the child artists who played the characters of Milan and Athena were superb. They really done justice to the central roles they had given. Anoop Menon was at his best in the film. The easy way in which he carries the character is commendable. He was very easy at the same time carried all the emotional struggle of the character in his shoulder in a brilliant way. Anoop was just living as the character than playing it. Bhama did not have much to do in it and other artists like Saiju Kuruppu, Priyanka Nair, Irshad, T P Madhavan etc played their part very neatly as well. Dr. Praveen’s music was melodious and really gelled well with the atmosphere created in the film.
We can say that Malgudi Days is an honest attempt to give us something very different and the trio of Vivek, Vishak and Vinod had succeeded in giving it. It was a really good entertainer as well as a film which gives us a message about parenting. It also shows certain social situation where innocent people have to pay for the crimes committed by some others. In Total. Malgudi days is a winner in all sense and will never disappoint you as a film lover.
Director : Visakh, Vivek, Vinod
Release Date : 08/01/2016
Cast : Anoop Menon, Bhama, Saiju Kurupp
Review : Harikrishnan
a
STORY: Danish is chasing Wazir, an assassin linked to politician Qureshi who's threatening elderly chess master Pandit Dhar - in this game of life and death, who's playing whom as a pawn?
REVIEW: So, Wazir is a smart movie - which could have been way smarter. Anti-Terrorism Squad (ATS) officer Daanish Ali (Farhan) loses his daughter while chasing terrorists. His anguished wife Roohana (Aditi) blames Daanish, who's about to kill himself in guilt-laden grief. Suddenly, he meets wheelchair-bound Pandit Omkar Nath Dhar (Amitabh), who teaches Daanish about chess, life, love - and revenge. Panditji's own tragic tale leads Daanish to investigate Welfare Minister Qureishi (Manav) - and then chase him furiously when brutal assassin Wazir (Neil) attacks Pandit Dhar.
Does Daanish find Wazir - and the truth?
Wazir is held together by Amitabh Bachchan who shows why he is the Grandmaster of this game. With sly glances and shy smiles, wry jokes and escaped tears, Amitabh carves a character, mesmerising you as he does Daanish, very competently played by Farhan who delivers intensity and gentleness. As pashmina-smooth politician Qureishi, Manav Kaul performs very admirably, adding to the movie's tension, its eerie quality, its things that go bang in the dark.
But the tension just isn't hard enough.
With too many distractions - Aditi looks lovely but is constrained in a chiffon-clad role featuring more dancing than dialogues - the plot loses pace. There are too many kiddies, cupcakes and kathak cuts. When the movie picks up speed - action sequences in Delhi and Srinagar are terrific - you're on a gritty edge. But when it over-indulges itself - its writers and editors are the same - the game slips into stalemate.
It's a pity because Wazir's lead performances, its glassy cinematography, its haunting sound design, work well. What this game needed was more attack, less defence, less repetition, more relentlessness.
As Panditji puts it, 'Thora energy hona chahiya.'
Consistent hard focus over sentimental soft-focus would have let these shatranj ke khiladi blow up that chess board. As it is, they complete their game - but don't check-mate smartly enough.
டிஸ்கி-பல படங்கள் அட்ரஸ் இல்லாம வருது. கூகுள்லயே தகவல் கிடைக்கலை
நன்றி - தினமணி , மாலைமலர்
http://timesofindia.indiatimes.com/entertainment/hindi/movie-reviews/Wazir/movie-review/50451127.cms
0 comments:
Post a Comment